„Na pewne ciało m działa z pewnej odległości s pewna siła p…” Zadania tego rodzaju, polegające na mechanicznym „podstawieniu do wzoru”, z reguły mnie zniechęcały. Być może dlatego, że od zawsze szukałem w fizyce jej prawdziwego uroku i niezwykłości. Stąd „odkrycia” nastolatka (woltametr burzowy, taśma magnetyczna bez końca, dioda cieczowa, „kieszonkowa atomówka”…). Stąd prowadzenie lekcji w zastępstwie za nauczycieli w czasie nauki liceum, dwie olimpiady fizyczne i budowanie „kosmicznych” rakiet, których startowe eksplozje niepokoiły tzw. organy porządkowe…

Trwające zafascynowanie fizyką przyniosło jednak poważniejsze rezultaty. Ukończenie studiów na Politechnice Gdańskiej, 5 lat asystentury u boku sławy – profesora Ignacego Adamczewskiego – w Zakładzie Fizyki PG (radioaktywność wody morskiej), wieloletnia praca w Dolinie Krzemowej w dziedzinie półprzewodników (fizyka + chemia + przygoda). Przygodą były na przykład marsjańskie lądowniki Viking 1 i Viking 2 wyposażone w elektronikę wyprodukowaną przez nas w Philco-Ford. Jestem też autorem kilku publikacji naukowych i dziesiątek opracowań popularnonaukowych. Zajmuję się również żeglarstwem oceanicznym, wspinaczką, lataniem, praktyką judo i podobnymi „szaleństwami” – stąd zadania dotyczące tych tematów.

[fragment Wstępu]

Zadania zbioru można podzielić na dwie kategorie: zadania rachunkowe i problemy wymagające nie tyle obliczeń (choć Autor od nich nie ucieka), co pogłębionej analizy i dużej wyobraźni. Zbiór cechuje ogromna wszechstronność, to zadania nie tylko z fizyki, lecz także z chemii, astronomii, nawigacji i meteorologii, a nawet technologii. Wartościową cechą książki jest również język – lekki, pełen dystansu i dowcipu, wskazujący jednoznacznie na osobę o sporym doświadczeniu, nie tylko naukowym, ale i życiowym. Przywoływane odniesienia do wydarzeń historycznych zmuszają czytelnika do poszukiwania danych w innych źródłach.